Pagina's

dinsdag 17 juli 2012

Het getal 150

150 Een getal dat mij al weken in de ban hiel., 150 als in 150 zakskes als geschenkjes voor een trouwfeest. De aanstaande bruid vroeg me of ik het zag zitten om iets voor hun gasten te maken en ik zei direct enthousiast ja natuurlijk, want het leek mij wel uitdaging. En aangezien het naaiwerk van mijn zoon zijn suikerboontjes zo vlot was gegaan, dacht ik dat dit nu ook wel het geval ging zijn.
Niet dus. Ze kozen een tricot stofje met tractors bij bambiblauw en de vulling ging iets met boontjes of bloemzaadjes worden (achternaam boon, toekomstige man is tuinman) Dus de eerste zakjes werden nog vlot gemaakt, in verschillende uitvoeringen om hun te laten kiezen. Keuze gemaakt (een knikkerzakje) en het naaen kon beginnen en laat ons zeggen dat ik het na een 20-tal stuks al dik beu was. Waarbij ik ook nog eens aan diene van mij duidelijk maakte me tegen te houden bij zo een volgend voorstel. De zakjes waren klaar een week voor de trouw, tja ik werk nu éénmaal beter onder stress (een week daarvoor had ik er nl nog maar de helft gemaakt en het idee was er al van begin mei geloof ik) Maar nu toch oh zo blij dat het gedaan is!
 Nu het resultaat zag er bets wel mooi uit. 
Alle zakjes lagen in de tractor met aanhangwagen van onze dochter, die al een hele week verkondigde Tractor weg hè, Ben (de bruidegom) met mijn tractor spelen hè.
En ah ja, het trouwpaar zag er natuurlijk ook geweldig uit!


                                   Het zakje met 2 napoleonbollen en wat boontjes om te planten



Gisteren ging ik dan nog bij mijn moeder langs die dacht dat ze nog wel wat naaitips van vroeger uit de boekskes had liggen. Nu ja laten die naaitips dan uiteindelijk een bundel haaklessen uit één of andere jaargang van de libelle zijn. Het leek mij wel interessant om mee te nemen, dus ik kreeg er op slag een doosje met haaknaalden bij. Kwestie van ineens van wat rommel af te zijn. Ook bleek dezelfde schuif nog eens gevuld met tientallen breinaalden waar ik vriendelijk voor heb bedankt. Waarschijnlijk komt er dus toch nog een vervolg aan het haakverhaal.


En aangezien de kids zo vroeg wakker waren lag hier om half 10 ook al geknipte stukjes stof klaar om gestreken en bijeengestikt te worden tot een jongenshemdje voor mijn kleine man.                    
Ook aan andere projectjes werd al gewerkt, maar dat is allemaal voor latere blogs.

6 opmerkingen:

  1. oh help! 150 stuks in tricot???
    dikke pluim voor jezelf, k zie mezelf zo ook nog iets doen & dan tot dezelfde conclusie komen ;-)
    maar knap werk!
    liefs, mimi xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die 150 zakjes waren dus niet even genaaid ;-)
    Maar wel knap van je , inderdaad bandwerk kan al eens tegensteken.
    Ik vind het geheel wel heel origineel en mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Marina: inderdaad was ik even genaaid :-D
    Maar inderdaad eens alles af is en je het daar ziet staan is alles weer vergeten natuurlijk.
    @Mimi: inderdaad tricot :-( Maar ja het stofke was natuurlijk wel zalig toepasselijk dat het gewoonweg klopte.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hahah leuk verhaal en een hele dikke chapeau hoor! :-) 150 stuks in tricot! Ik ben wel benieuwd naar die foto met alle zakjes in de tractor?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ja ik was mijn fototoestel vergeten, dus ik hoop dat ze zelf of de fototgraaf er een foto van heeft getrokken

      Verwijderen