KCW continues

Het is van woensdag geleden , maar KCW ging gewoon door hoor. Oké eerlijk toegeven, niet elke dag even goed, maar toch werden er nog 2 stuks afgewerkt. De Cisse voor de dochter en haar pyjama.

Over de stof voor de Cisse had ik het al in de eerste KCW blogpost en is dus de Shetland Flannel van bij Petite Couture. Een zalig zacht stofje om te verwerken en hopelijk ook om te dragen.
Voor de dochter werd Cisse maat 122 overgenomen en deze past perfect. De volgende zal wel met een open gulp zijn (ah ja, want dat leerde ik in de week tijdens de naailes voor mijn eigen broek) aangezien ik toch merk dat ze hem wat moeilijk aankrijgt, maar eens aan zit hij goed, dus mss dat de open gulp het moeilijk aandoen kan verhelpen. Ik twijfelde even over de kleur voor de paspel: ging ik voor bijpassend turkoois of afstekend fushia? De laatste won uiteindelijk.

De Cisse van broer ligt al klaar (in een andere tint van dit heerlijke stofje) en er zullen er zeker nog volgen, want ik vind het wel een geweldig patroon. 

 Er volgde ook een pyjama, want de laatste week bleek dat een deel van de pyjama's van vorig jaar echt wel te klein waren geworden. Ik had nog een stofje liggen dat ik ook op "stof de stofkes" kocht, maar uiteindelijk toch niet mijn ding bleek te zijn, maar wel perfect voor een pyjama. En het werd er eentje waar we voor gemakzucht gingen, want waarom patroontjes over tekenen als je er klaar hebt liggen (en daarbij hadden we zelfs geen zin om tussen de voorraad geknipte patronen te kijken en namen dus wat al klaarlag. Het bloesdeel werd de Julia van compagnie m en het broekdeel werd de Cisse, bij de laatste werd dan gewoon het rugpand in 1 deel geknipt en als tailleband gebruikte ik een reep boordstof. Voor foto's had de dame in kwestie geen zin.

En zo sluiten we KCW af (want vandaag is de kans op naaien wel erg klein) met als resultaat: 2 Julia's, 1 Leather Sweater, 1 Cisse en 1 pyjama. 

De komende week ben ik thuis en de kids natuurlijk ook, maar toch hoop ik nog de Cisse van de zoon af te werken en nog ééntje voor de dochter (of een Jacob, daar ben ik nog niet uit) En de hoop dat Stof voor durf het zelvers misschien tegen het einde van de week in mijn bus zal liggen?