Begin december deed ik mezelf madam Pfaff cadeau. Nog steeds zeer content van, maar madam Pfaff kwam ook met een nadeel. Madam Pfaff was nl een paar kilo's zwaarder en wat groter dan juffrouw singer. Een beetje een lomp geval om mee te sleuren.
Begin 2013 (oké ik dacht dat het langer geleden was) naaide ik al een tas voor juffrouw singer, maar die tas bleek te klein en leek mij ook niet stevig genoeg aagezien het gewicht. Ik wou dus een trolleytas zodat ik mijn rug of schouder niet zou breken tijdens het dragen en ik ook geen schrik moet hebben dat madam Pfaff gewoon door de zak valt.
Enkele surfsessies op het web later, bleek al snel dat voor madam maar één tasoplossing was, nl de trolleytas van Pfaff zelf. Naar mijn goesting te duur en eerlijk gezegd ook niet mijn smaak.
Ik herinnerde me dat mijn grootouders altijd zo een opklapbaar steekwagentje hadden voor mee op vakantie te nemen. Maar toen ik bij mijn ouders ging kijken en er eens achter vroeg, bleek dat die waarschijnlijk bij het oud ijzer was beland. Dus nog een uitstapje op het web en er werd op een nederlandse kampeermateriaalsite zo een steekwagentje besteld.
Een maand of 2 geleden nam ik uit Hexagoon een petit pan tafelzeil mee om op onze tafel te leggen, maar thuis was ik toch niet meer zeker over de kleurenkeuze. Zo belandde ze in de kast en werd op de stoffenverkoop van Bambiblauw een andere kleurencombinatie gekocht, die nu wel op onze tafel ligt. Die van Hexagoon vond ik dan wel passen voor dit project. Via een cliënt leerde ik "het vleitig bijtje" in werchter kennen en kocht daar een grijs katoentje voor de voering, wattine. De 2 ritsen had ik al bij veritas gekocht en de band had ik nog liggen. Ik bekeek de Pfaff tas eens goed, want het model zelf sprak mij wel aan (bovenkant en één zijkant dat met 2 ritsen opgaan). Er werdheel afgemeten, gepuzzeld en neergekrabbeld tot ik dacht dat het in orde ging komen. Let een klein hartje werd alles onder het weekend geknipt en werden de voorbereindingen al gedaan: band aan de buitenkant gestikt, voering en wattine aan elkaar gestikt.
Gisternavond als de kids in bed lagen, haalde ik alle moed bij elkaar om eraan te beginnen. De naaimachine werd op de grote tafel in de living gezet zodat ik genoeg manouvreer ruimte had en er werd aan één stuk door genaaid tot 23u en toen was hij af! (Oké op nog wat met de hand dichtnaaien na aan de voering bij de risten)
En hij mag er wezen, ik ben er in ieder geval vree trots op en hij krijgt vanavond zijn vuurdoop al om naar de naailes te gaan.(oké het steekwagentje ging eigenlijk vorige week al mee, maar de regen maaktenog eens extra duideijk dat er echt wel een tas over moest!) Wie weet komt er nog een versie voor de lock (al neem ik die eigenlijk zelden ergens mee naartoe) Er is in ieder geval nog tafelzeil genoeg over!
Op vraag van velen voeg ik hier nog de afmetingen + een korte werkbeschrijving aan toe, maar gebruik vooral jullie gezond verstand, want het is verdorie moeilijk om zoiets op papier te zetten.
De tas voor madame Pfaff, want ze verdient het! (afmetingen voor Pfaff expression 3.2 en ik neem aan ook voor de 4.2)
2 risten van
85cm (waren de langste die ik vond, 90cm zou ook nog gaan (dan komen de ritsen
vooraan echt tot helemaal beneden, maar weet niet of die bestaan tenzij je er
op de meter koopt)
- achterkant
+2 zijkanten: 110 cm lang op 32 cm breed +1cm naadwaarde aan alle kanten
- bovenkant
+ voorkant + bodem: 54 cm lang op 88 cm breed + 1 cm naadwaarde aan alle kanten
- wattine en
voering al aan elkaar stikken, ik deed dit dwars om de 7cm ongeveer.
- schuifband
in elkaar zetten: goede kanten op elkaar ronddom stikken en keergat laten. Laat
het keergat aan de kant waar je straks ook over moet stikken (vertikaal zijde
dus) dan moet je het keergat eigenlijk niet dichtmaken, want je stikt er straks
toch over.
- Neem stuk
tassenband iets korter dan je schuifband, duidt het midden aan op de tassenband
en het midden van het achter en zijstuk, zo ben je zeker dat het in het midden
van je achterkant komt te zitten. Ik naaide hem op 10 cm van de bovenrand vast,
zorg dat je ook direct de draagriemen eronder vastzet. (ik deed dit telkens op 7,5
cm van het middelpunt en zorgde dat ze tot iets boven de onderrand van de band
kwamen, mijn riemen zijn ongeveer 90 cm lang)
- Daarna kan
je je schuifband erover zetten, ook hier gebruik je het middelpunt als
referentiepunt. Ik zette deze op 8cm van de bovenrand.
- Bij het
stuk van het voorpand gebruikte ik de gehele breedte om de tassenband op te
zetten en naaide deze op 39 cm van de bovenrand, ook hier de draagriemen er
direct tussen naaien op 7.5 cm van het middelpunt.
- Dan neem
je één van de ritsen en het achterstuk. van aan het middelpunt van de
achterkant spelt of klem je ze samen over de gele rand ( aan de bochten
gebruikte ik knipjes), naai vast en doe het zelfde met de andere rits voor de
andere helft. De andere kant van de rits maak je vast aan het andere stuk en je
vertrek ook steeds aan het middelpunt.
-Doe je
ritsen dicht en spelt de zak voor de rest dicht en dan naai je ze dicht.(aan de
overgang van de rits kan dit nogal tricky zijn.
- dan neem
je de delen van de vorig en maakt deze op hun beurt aan de ritsen vast.
-Doe de
ritsen open en naai de voering verder dicht, laat hierbij wel een groot
keergat. Bij de voering lukte het me niet om de overgang voering/rits mooi te
krijgen, dus heb deze met de hand gedaan in plaats van de prutsen met het
naaimachine.
- Keer door
het keergat, zet goed en naai het keergat dicht.
- Stap naar
achter, kijk en bewonder en geef jezelf een applausje
Ah, het vlijtig bijtje in Werchter, dat is bij mij in't straat... vindt je wel leuke spulletjes (maar duur voor de stofjesp
BeantwoordenVerwijderenja heb voor de rest niet te veel naar de stofjes gekeken :-) ze zei wel dat ze ook jersey ging binnenkrijgen. Wel handig voor als ik is fournituren of zo nodig heb, anders is het altijd naar de veritas in leuven, boortmeerbeek of gouden kruispunt, maar dan zit je ofwel met parkingprobleem, drukte en veel tijdverlies. Ja ik dacht dat dat gewoon een wolwinkelte was en een cliënt van mij wou er naartoe voor boorduurgaren. Laat ons zeggen dat ik direct dacht "dit wordt ongezond" toen ik er binnen stapte :-)
VerwijderenTof gedaan! Ziet er praktisch en mooi uit! :-)
BeantwoordenVerwijderenJe kunt nu in stijl naar de naailes! Mooi!
BeantwoordenVerwijderensuper! ik zou er ook eens aan moeten beginnen. mij arm hangt er altijd zowat af als ik met m'n Pfaff naar de naailes ga :)
BeantwoordenVerwijderenja ik droeg die al in mijn armen, omdat het anders niet te doen was :-)
VerwijderenKnap Eve!
BeantwoordenVerwijderenHier ook al een karretje voor mijn Pfaff, maar bij regen kan die inderdaad nat worden! Slim gezien. Moet ik mij ook eens aan wagen
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben al enkele jaren de eigenaar van een steekkaartje (permanent aanwezig in de koffer) van den Aldi. Toch bleef het machien superzwaar en toen mijn schouderprobleem bleef aanhouden, werd er beslist voortaan thuis met madame Pfaff te werken en in de naailes met haar nicht Bernina!
BeantwoordenVerwijderenRespect voor jouw creatie!
Waw, super idee!
BeantwoordenVerwijderenStijlvolle oplossing voor madam Pfaff! Het Vlijtig Bijtje in Werchter ... ken ik ook, ik heb daar zelfs gewoond in dat huis, voordat het Vlijtig Bijtje was :-)
BeantwoordenVerwijderenallé gij :-o It's a small world after all zeggen ze dan zeker :-)
VerwijderenVery stylish! En handig
BeantwoordenVerwijderenDeze moet ik zeker onthouden en desnoods ergens opslaan want in mei koop ik ook een nieuwe naaimachine en mijn oog is nu gevallen op juist dezelfde gelijk de jouwe ;-) Bedankt voor de mooie uitleg . Ik ga denk ik al zoeken op het stoffenspektakel naar het perfekte stofje
BeantwoordenVerwijderenZonder twijfel een héél schoon kleedje! Ben er wat jaloers op;) . In ieder geval zal ik voor mijn madam Pfaff hetzelfde naaien in de Paasvakantie. Toch nog even vragen: scheurt de tassenband niet mos van de toile cirée bij het dragen van madam Pfaff?
BeantwoordenVerwijderenaangezien ze zo zwaar is wou ik dus een trolley zodat het dragen beperkt zou zijn, draag ze dus enkel om in en uit de auto te zetten en daarvoor toch stevig genoeg.
Verwijderen