Die met de knoop op de schouder

Oké twee maanden en half zonder blogbericht, niet de bedoeling maar het is nu éénmaal zo. Na het naaien van alle kerstcadeautjes, werd het naaien dan ook wel een beetje opzijgeschoven tijdens de feesten en ook de weken erna werd er hier weinig genaaid, enkel een tafellakentje of 2 voor de nieuwe salontafel en wat herstelwerk.
Ook op de naailes ben ik een beetje uitgeblust en daarom al besloten om me voor volgend jaar niet meer in te schrijven. Ik ben duidelijk niet de enige met dat idee en daarom zochten en vonden  we met enkele lesgenoten een zaaltje waar volgens schooljaar elke twee weken zullen samenkomen.
Niet dat we geen inspiratie meer vinden, maar de tijd en goesting om in gang te schieten ontbreekt soms. Sinds januari heeft de e-reader ook zijn weg naar hier gevonden en is mijn liefde voor lezen weer wat aangewakkerd.

Afgelopen vrijdag ging ik met de bff en een collega van haar nog eens naar de markt van Maastricht. Ik hield me goed in, aangezien de stoffenkast toch al goed gevuld is. En gisteren werd dan ook al de schaar in twee van de stofjes gezet. Op het programma stond: nogmaals de cisse van Zonen 09 voor de dochter, deze keer simpel zonder zakken en ook de achterkant knipte ik in één stuk. Het stofje was er ééntje dat ik al even in mijn hoofd had, een stretch gebardine met bloemen.
Op het grote lappenkraam (ja onze vaste stop op de markt en meestal komt het meeste van onze aankopen ook van daar) viel mijn oog op muntkleurige kant en ik zag deze direct in combinatie met de muntkleurige tricot van lillestof die ik in de voorraad heb liggen. Het werd de t-shirt met de knoop op de schouder uit "Stof voordurf het zelvers 2". Veel heb ik daar niet over te vertellen, simpel patroontje, goede uitleg, en de dochter is er wild van. Dat ik zowel voor deze versie als die van de broer geregeld moest losmaken, lag eerder aan mijn onoplettendheid na de lange naaistop. Het voorpand kreeg een streepje kant en de rug besloot ik helemaal in kant te doen. Op de schouders simpele houten knopen die ik enkele weken geleden met hopen van de action meenam. Dochterlief bestelde alvast een zomerversie.

Ruim genoeg dat hij nog even mee kan.

Stof t-shirt: Effe tricot Lillestof, kant van Maastricht

Stof broek: Maastricht

Voor de broer hetzelfde patroon met een overschotje van zijn geliefde snorrenstof, gecombineerd met zwart en weer de simpele houten knopen. En ook deze was een ware hit. Het constante "is het bijna klaar?" zorgde hier waarschijnlijk ook wel voor het concentatiegehalte met als gevolg tot tweemaal toe dezelfde mouw lostornen (en ja hoor overlocknaad losmaken is toch zo fijn) Maar ja deze gezichten daar doen we het voor!

Snorrenstof: Bambiblauw

Zwarte punta di roma van Pauli